مسئله موسيقي و غنا مسئله مهمي است اگر چه غنا حدودش روشن نيست . "

غنا " ضرب‏المثل مسائلي است كه فقها و اصوليين به عنوان موضوعات "

مجمل " يعني موضوعاتي كه حدودش مفهوم و مشخص نيست به كار مي‏برند .

مي‏گويند : در مواردي اصل برائت جانشين مي‏شود ، مثلا در مورد فقدان نص ، اجمال نص ، تعارضنصين و شبهه موضوعي ، و وقتي مي‏خواهند مثال به اجمال نص بزنند همين غنا را ذكر مي‏كنند . ولي البته قدر مسلمي در غنا هست و آن اينست كه‏ آوازهايي كه موجب خفت عقل مي‏شود ، يعني شهوات را آنچنان تهييج مي‏كند كه عقل به طور موقت از حكومت ساقط مي‏شود ، و همان خاصيتي را دارد كه‏شراب يا قمار داراست [ غنا محسوب مي‏گردد ] .

تعبير " خفت عقل " هم‏ تعبير فقها و از جمله شيخ انصاري است . آنچه مسلم است اينست كه اسلام‏ خواسته است از عقل انسان حفاظت و حراست كند ، و عمل هم نشان داده كه‏ مطلب از همين قبيل است

چندي پيش در روزنامه در مورد زن و شوهري نوشته بود كه كارشان به طلاق و محكمه كشيده است . شوهر مي‏خواست زن خود را طلاق دهد به اين دليل كه‏ مي‏گفت زن من با وجود اينكه عهد كرده بود كه هيچوقت در مجالس در حضور مردان بيگانه نرقصد معذلك در يك عروسي رقصيده . زن ، گفته او را تصديق‏، و اضافه كرده بود كه چون خوب رقص مي‏داند وقتي در آن مجلس آهنگي‏ نواختند آنچنان تحت تأثير قرار گرفته كه بي‏اختيار برخاسته و شروع به‏ رقص كرده است .